ในสัปดาห์นี้ Maria Tumarkin นักเขียนชาวยูเครนประกาศถอนตัวจากงานสัปดาห์นักเขียนแอดิเลด พร้อมด้วยเพื่อนชาวยูเครนOlesya Khromeychukและ Kateryna Babkina (Tumarkin เขียนว่าเธอไม่สนับสนุนการเรียกร้องให้ลาออก ยกเลิก หรือคว่ำบาตรงาน) ตามที่ Denis Muller เขียนในThe Conversationเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว การโต้เถียงกับภาษาของ Abulhawa นั้นเป็น “พื้นฐานทางการเมือง”
คำแถลงของ Tumarkin มีปัญหากับมุมมองนี้
ถ้อยแถลงที่ Zelensky (ซึ่งเป็นชาวยิว) เรียกว่านาซี ฟาสซิสต์
ผู้รับผิดชอบการรุกรานยูเครนของรัสเซียและ/หรือสงครามโลกครั้งที่สามนั้นไม่ได้ต่อต้าน Zelensky และ/หรือสนับสนุนปูติน เป็นรูปแบบของการเชียร์การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ (ก้าวขึ้นมาจากการขอโทษการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์) สิ่งเหล่านี้ไม่ได้มีอยู่ในพื้นที่ของวาทกรรมเท่านั้น และไม่ได้เป็นตัวแทนของสิ่งที่จัดได้ว่าเป็นเพียงความคิดเห็นทางการเมืองที่ถกเถียงกัน
การตอบสนองของ Tumarkin เป็นผลงานชิ้นเอกเล็กๆ น้อยๆ ของการคุมโทน ความคล่องแคล่ว และความเฉียบขาด ใครก็ตามที่ให้ความสำคัญกับการเขียนในโลกที่ซับซ้อนและอันตรายควรศึกษาเรื่องนี้
ในฐานะผู้เขียนหนังสือAxiomatic ที่ได้รับรางวัลมากมาย Tumarkin กังวลเกี่ยวกับการหันไปใช้ความจริงที่ชัดเจนในตัวเองเมื่อเผชิญกับประสบการณ์ที่กระทบกระเทือนจิตใจ ความตื่นตัวของเธอต่อวลีสำเร็จรูปและการคิดโดยอัตโนมัตินั้นเห็นได้ชัดเมื่อเธอหลีกเลี่ยงวิธีการที่พวกเขาอาจวางตำแหน่งไว้อย่างช่ำชอง
“ฉันรู้สึกโกรธและไม่โกรธ” เธอกล่าว เธอจะไม่ได้รับการสอนเกี่ยวกับการพัฒนาความอดทนที่สูงขึ้นสำหรับ “การเผชิญหน้าความคิด” แม้ว่าเมื่อต้องเผชิญหน้ากับความคิด เธอก็มีบางส่วนที่จะแบ่งปัน ในปีที่ผ่านมา เธอได้เรียนรู้มากมาย เธอกล่าว และ “บางทีบทเรียนที่เด่นชัดที่สุดคือการต่อต้านสงครามอาจหมายถึงการสนับสนุนการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์”
กองทหารรัสเซียกำลังสังหาร ข่มขืน ทรมาน และลักพาตัวพลเรือนทั่วยูเครน และตราบใดที่ขีปนาวุธของรัสเซียยังทำลายโรงพยาบาล โรงเรียน และตึกสูงที่พักอาศัยซึ่งมีครอบครัวนอนอยู่ข้างในทุกวันและทุกคืน ยูเครนตอนนี้เป็นประเทศที่มีเหมืองมากที่สุดในโลก พวกเขาขุดแม่ที่ตายแล้วพร้อมกับทารกที่ยังมีชีวิตอยู่ผูกติดอยู่กับพวกเขา
แอดเลอร์อธิบายการคัดค้านการเขียนโปรแกรมของเธอว่า
“ยกเลิกวัฒนธรรม” ในจดหมายของเธอถึงแอดเลอร์ ทูมาร์คินปฏิเสธคำว่า “เต็มไปด้วยอุดมการณ์มากมายและรับใช้ตนเองจนเกินพอดี” ซึ่งไม่มีประโยชน์ในระยะไกล
แอดเลอร์กล่าวว่าหากเรา “ไม่สามารถดูแลและพิจารณาแนวทางที่เข้าไปมีส่วนร่วมกับประเด็นที่ซับซ้อนและเป็นที่ถกเถียงได้ เราจะมีปัญหาในสังคมประชาสังคม”
แต่แนวคิดเรื่องเสรีภาพในการพูดของเรามีประโยชน์เพียงใดเมื่อผู้เข้าร่วมการสนทนาบางส่วนมาจากเขตสงคราม และชีวิตของพวกเขาและบุคคลอันเป็นที่รักได้รับผลกระทบแบบเรียลไทม์ ภาษาที่แอดเลอร์ใช้ถือว่าสุภาพในระดับหนึ่งระหว่างผู้เข้าร่วมและในสภาพแวดล้อมที่กว้างขึ้น สำหรับทูมาร์คิน สถานการณ์มีแรงดึงดูดอีกระดับหนึ่ง เธอเขียน:
เทศกาลวรรณกรรมที่ดำเนินการในออสเตรเลียนั้นไม่มีโครงสร้างที่แข็งแกร่งพอที่จะจัดพื้นที่สำหรับนักเขียนที่มีมุมมองและการเมืองที่เข้ากันไม่ได้ เมื่อสิ่งเหล่านี้เกี่ยวข้องกับสงครามที่กำลังดำเนินอยู่หรือความรุนแรงในการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ เช่น ชีวิตและความตาย เข้ากันไม่ได้
ขันติธรรม ความแตกต่างทางความคิดเห็น การเจรจา การเปิดกว้าง วาทกรรมของพลเมือง แม้ว่าเราจะมองว่าสิ่งเหล่านี้เป็นหลักการที่ไม่ใช่คำขวัญที่เห็นแก่ตัว แต่ก็ไม่มีประโยชน์เมื่อเผชิญกับการลดทอนความเป็นมนุษย์และความรุนแรง
เทศกาลยืนกรานว่าเป็นไปได้และแนะนำให้อาศัยอยู่ในอาณาจักรแห่งความคิด เมื่อการดิ้นรนเพื่อให้ทันกับการฝังคนตายทำให้เรื่องแย่ลง การยืนกรานนี้ใช้ได้ผลกับการสนทนาที่ว่างเปล่า (โดยนัยว่าเกี่ยวกับหนังสือ) เกี่ยวกับการเมืองที่เกิดขึ้นจริง และเติมเต็มพวกเขาด้วยอุดมการณ์ที่เกินขอบเขต ในทุกด้าน
เธอขอให้เราอ่านผลงานของนักเขียนชาวยูเครนอีกสองคนที่ตอนนี้จะไม่ปรากฏตัวที่งานสัปดาห์นักเขียน Olesya Khromeychuk และ Kateryna Babkina “น่าประหลาดใจทั้งคู่เลย ยังไงก็ตาม”
Khromeychuk เป็นนักประวัติศาสตร์ที่เชี่ยวชาญในยุโรปตะวันออก-กลาง และเป็นผู้อำนวยการสถาบันยูเครนในลอนดอน เธอเกิดในลวีฟ เธอออกจากยูเครนเมื่ออายุ 16 ปี เมื่อพ่อแม่ของเธอเลือกที่จะหลีกหนีจากสภาพแวดล้อมที่เต็มไปด้วยการทุจริตคอร์รัปชันที่ระบาดอยู่ในขณะนั้น
“ฉันเติบโตมาในตึก เมือง และภูมิภาคที่เต็มไปด้วยเรื่องราวที่ไม่มีใครบอกเล่า” เธอกล่าว และในฐานะผู้อพยพชาวยูเครนที่อาศัยอยู่ในลอนดอน การที่จะให้เสียงของเธอได้ยินนั้นเป็นเรื่องยากเสมอ ในการให้สัมภาษณ์กับBBC HardTalk เมื่อเร็วๆ นี้ เธอพบว่าเธอเป็นคนที่มีแรงผลักดันที่จะอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นในประเทศที่ไม่เข้าใจในยุโรปตะวันตก
มันเป็นแรงผลักดันที่นำหน้าการรุกรานของรัสเซียในปัจจุบัน พี่ชายของเธอถูกสังหารขณะต่อสู้ในภาคตะวันออกของยูเครนในปี 2560 ระหว่างการยึดครองไครเมียของรัสเซีย เขาแนะนำให้เธอไปที่แนวหน้า เพราะเขาบอกว่า เฉพาะคนที่อยู่ที่นั่นเท่านั้นที่จะเห็นว่าเกิดอะไรขึ้น
พวกเขายังคงทำ “โดเนตสค์” เป็นคำเรียกในสภาพแวดล้อมการโฆษณาชวนเชื่อ ดึงดูดกลุ่มคนที่มีความคิดเห็นที่รุนแรงเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นที่นั่นและทำไม แต่มีความรู้เพียงเล็กน้อยหรือไม่มีเลย เธอเลือกที่จะเขียนเกี่ยวกับเรื่องนี้โดยเล่าเรื่องของพี่ชายของเธอ “เรื่องราวสากลของความเศร้าโศก ” โดยหวังว่าจะเป็นหนทางในการอธิบายสิ่งที่เป็นความเสี่ยงต่อสาธารณชนในวงกว้างซึ่งเลือกที่จะเมินต่อการรุกรานของรัสเซีย
หนังสือของเธอThe Death of a Soldier Told by his Sisterซึ่งตีพิมพ์ในปี 2022 ได้รับการปรับปรุงด้วยบทใหม่ที่ตอบสนองต่อการรุกรานอย่างเต็มรูปแบบที่เริ่มขึ้นเมื่อปีที่แล้ว
Kateryna Babkina: สามารถเขียนเกี่ยวกับสงครามเท่านั้น
Babkina กวีและปัจจุบันเป็นนักเขียนนานาชาติใน E-Residence ที่ McMaster กำลังลี้ภัยหลังจากหนีออกจากบ้านในเคียฟกับแม่และลูกสาวตัวน้อยเมื่อเดือนมีนาคมปีที่แล้ว
เธอพูดที่สถาบันยูเครนในลอนดอนในเดือนพฤศจิกายน โดยบอกเล่าเรื่องราวของเธอในฐานะคนที่เติบโตในยูเครนตะวันตกในครอบครัวโซเวียตที่พูดภาษารัสเซีย ปู่ของเธอเป็นผู้บัญชาการกองทัพรัสเซีย เธอพูดว่า “ถูกล้างสมองโดยสิ้นเชิง”
Credit : สล็อตเว็บตรง100 / ดูหนังฟรี / 50รับ100
